Ik heb over de hele wereld gereisd en gewerkt, heb geweldige dingen gezien, veel geleerd en dubieuze avonturen beleefd.
Dinette
Ruim 30 jaar speelde mijn leven zich af in Nederland. Ik was docent, paardentrainer, hippisch journalist en gaf paardrijlessen. Ik zong in een klassiek koor (Bach is mijn favoriet) en hield enorm van reizen.
In november 2009, toen ik 34 jaar was, zei ik mijn baan op. Ik verkocht mijn paarden, nam afscheid van familie en vrienden en vertrok voor de reis van mijn leven.
Foto: Esther van Putten
Foto: Esther van Putten
Een week lang in een Chinees ziekenhuis verblijven na een onvrijwillige confrontatie met een paard.
Dubieus street food eten in Bali. Het kwam me duur te staan….
In Ierland aan de “verkeerde” kant van de weg rijden met een grote vrachtwagen vol dure springpaarden
Zwemmen tussen piranha's, krokodillen en roze dolfijnen in het Pacaya-Samiria reservaat in de Peruaanse Amazone.
Van die dingen waar niemand je echt op voorbereidt...
Foto: Miranda van Kol
Iedereen die bij mij langs komt, zal zien dat mijn Nespresso koffieapparaat zeer geliefd is.
Momenteel woon ik voornamelijk in Argentinië en Nederland. De afgelopen twaalf jaar ben ik niet langer dan een half jaar op dezelfde plek geweest. Ik ben altijd op reis!
Bach wordt me nooit te veel, maar ik geniet ook van Earth, Wind & Fire, Kensington, Amerikaanse country, popmuziek en van Argentijnse Tango en Cumbia! Dolly Partons concert in de Grand Ole Opry in Nashville, Händels Messiah en Bachs Johannes Passion in Hattem en Oud-Avereest zal ik nooit vergeten.
Ik baalde verschrikkelijk, toen Dinette Neuteboom mij vertelde dat ze weg wilde. Weg uit Nederland, op zoek naar de wijde wereld. Ik verloor mijn beste collega, een vrouw met kennis van de sport van binnenuit en met een verbazingwekkend levendige en originele schrijftrant. Kom daar eens om in de hippische journalistiek!
Gelukkig streek ze neer in de Verenigde Staten, in het hart van de paardensport. Daar waar zij de verhalen voor het opscheppen heeft liggen. Niet omdat daar meer gebeurt dan ergens anders, maar omdat Dinette een verhaal ziet waar een ander aan voorbij zou lopen. En gelukkig levert zij die tot op de dag van vandaag aan mijn krant. Moge onze samenwerking voortduren zolang er inkt uit haar pen vloeit.